PromZ Magazine 2-2016

22 TEKST: KEES-JAN ROZESTRATEN G oh, we hebben er weer een icoon bij in Nederland. En overigens wel een heel bijzonder icoon. Hij is amper volwassen, maar zet de hele (race)wereld al op z’n kop: Max Verstappen. Maar dat begreep u al. Knap hoor, van zo’n jongen. Want dat is het nog. Een jongen. En zit u nou niet helemaal in de materie, denk dan aan het volgende. Max is de jongste debutant, de jongste leider in een Grand Prix, de jongste coureur op het podium, de jongste winnaar in een GP Formule 1 ooit én de eerste Nederlandse winnaar binnen de Formule 1 ooit. Nou, wie doet hem dat na? Voorlopig niemand, ga ik u verzekeren. Nou zit ik zelf niet zo in de racerij (en bovenstaande feiten dus met dank aan Wikipedia), maar wat ‘onze Max’ (want zo heet hij vanaf nu) deed, is een prestatie van wereldformaat. En feit is dat Nederland weer trots mag zijn op een Nederlander. Dat Max overigens óók de Belgische nationaliteit heeft, vergeten we dus gewoon maar even….. Prestatie van formaat Nou hadden we natuurlijk altijd al Johan Cruijff. En recentelijk ook de overwinning van een andere landgenoot: Jaap van Zweden. Die gaat namelijk naar New York. En niet zomaar. Maar dat wist u vast al. En ook dát is een prestatie van formaat. Want welke dirigent, van waar dan ook ter wereld, heeft het geschopt tot dirigent van het NYPO? Ja, mannen als Gustav Mahler (Ja, die naam kent u vast), Arturo Toscanini (‘Uh, die van dat fijne restau- rant dat altijd vol is?’), Leonard Bernstein (‘Goh, die componeert toch?’). En nu Jaap van Zweden, met z’n enorme gedrevenheid. Heeft u toevallig begin dit jaar de serie ‘Een Hollandse Maestro op wereldtoernee’ gezien? Van hot naar her, hotel in, hotel uit, tassen Wat hebben Roy Donders en Max Verstappen gemeen? Jumbo. En Jumbo heeft (ook) passie. Passie pays. Vergeet al die regels die alleen maar beperken, volg uw hart en kom tot grote prestaties. Passie pays…. vol met partituren, ontvangst hier en ontvangst daar, even nog met een charmante lach wat dollars binnen hengelen, zodat de zaal en het orkest weer een financiële injectie krijgen. En dan óók nog continu op topniveau blijven presteren. Bijna onmenselijk om dat vol te houden. Maar hij doet het wel. En altijd gepassioneerd. En wát een passie moet onze Max hebben. 18 Jaar en deze presta- tie neerzetten. Nou begreep ik dat hij van kleins af aan dit gewild heeft. Hij was altijd, maar dan ook altijd bezig met auto’s, racen, rijden. En of dat nou kijken of doen was, het was altijd ‘racen’. En die passie heb je nodig. Want passie maakt het verschil, passie zorgt voor onderscheid, gedrevenheid en doorzettingsvermogen, passie doet je winnen. Middelmatigheid werkt niet Passie is ook iets dat we nodig hebben in ons vak. Want van middelmatigheid is nog nooit iemand beter geworden. Steek je kop uit boven het maaiveld, durf, ontdek, pak op, doe! Vandaag de dag zijn er niet zo heel veel merken die passie tonen. Het gaat er vooral ‘braaf’ aan toe in ons vakgebied. En kom je als bureau aan met een gewaagd, maar goed onderbouwd idee, dan wordt dat toch regelmatig al vrij snel van tafel geveegd. Altijd zijn er weer argumenten. Altijd is er wel weer ergens een reden te vinden waarom de adverteerder voornamelijk kiest voor veilig, veel concessies doet omdat het vooral binnen de internationale, corporate richtlijnen moet vallen. En in 95% van de gevallen verdwijnt daarom alle ‘jeu’, alle oorspronkelijkheid, alle spanning en daarmee alle impact. Marketeers durven bijna niet meer. En marketeers maken vaak op een verkeerde manier gebruik van de kennis die ze inhuren. “Want waarom zou ik een Max Verstappen